Cz.2 : Tak . A teraz wsiadaj to może podaruje ci ten jeden kilometr .

W pewnym momencie Hana się zatrzymała .
P: Co jest?
H: Dlaczego my właściwie ciągle się kłócimy ?
P: Nie przesadzaj . Dzisiaj się nie kłóciliśmy .
H: Cud .
Wbiegła na operacyjną. Operacje trwała aż 7 godzin. Trzeba było usunąć z macicy ropień a przy tym uważać na dziecko . Płód był niebezpiecznie blisko . Hana bardzo się bała że przez jakiś mały błąd ten mały człowiek nigdy się nie urodzi . Przy tym przypadku przypomniała sobie walkę o swoje dziecko . O część siebie i Piotra , o ich wspólne marzenie , które teraz jest nierealne .
Po zabiegu Hana była wykończona . Nie miała ochoty , tak naprawde na nic . Jedyne o czym marzyła to łóżko , piżama i sen . I właśnie w takich chwilach najbardziej brakowało jej Gawryło . On by to wszystko ogarnął : prace , dom . Miała by się do kogo przytulić gdyby tylko on był . Ale go nie było . Musiała się z tym pogodzić .
Weszła do gabinetu , wzieła torbę i płaszcz po czym wyszła ze szpitala . Na parkingu zauważyła Piotra który męczył się ze swoim autem . Podeszła do niego :
H: Widze że ktoś tu potrzebuje mechanika . - powiedziała z uśmiechem .
Piotr wychylił głowe spod maski samochodu :
P: Żebyś wiedziała . Tylko gdzie ja o szóstej nad ranem mechanika znajde ?
H: No tak . O takiej porze nigdzie go nie znajdziesz .
P: Dziękuje za pocieszenie .
H: Nie ma za co - znowu się uśmiechnął . Piotr spojrzał na nią :
P: Lubisz docinać ludziom , co ?
H: Tak . - powiedziała z uśmiechem - Dobraa ... Koniec gadania o nieistotnych sprawach .
P: Okej . A co zaradzisz na to , że muszę przejść pieszo pięć kilometrów ?
H: Nie musisz .
P: Haha . To jaki masz sposób ?
H: Mój samochód .
P: Podwieziesz mnie ?
H: Pytanie ! No jasne ;)
Piotr zamknął samochód :
P: Na pewno nie wysadzisz mnie trzy kilometry przed blokiem bo ciebie zdenerwuje .
Hana wybuchła śmiechem :
H: Tak . A teraz wsiadaj to może podaruje ci ten jeden kilometr .
Wsiedli do samochodu i odjechali .